واگویههای آسمانی
بار الها ! مرا آنچنان ترسان از خودت بگردان گویی که تورا می بینم .
بارالها ! در تنهایی دل خویش خوارم نما و در چشم خلق بزرگم دار .
بار الها ! بر من خشم نگیر که اگر تو بر من خشم نگیری از خشمِ جز تو باکم نیست .
بار الها ! من در اوج دارایی خود فقیرم پس چگونه در نداری خود فقیر نباشم .
معبودا ! من در دانایی خود نادانم پس چگونه در نادانی خود نادان نباشم.
معبودا ! تو چقدر به من نزدیکی و من از تو دورم.
بار الها ! کسی که خوبی هایش بدی است چگونه بدی هایش بدی نباشد.
معبودا ! تو خود میدانی اگر چه انجام اطاعت تو را به صورت قطعی و پیوسته نداشتم ولی محبت و تصمیم آن را داشته ام .
بار الها ! چه دارد آنکه تو را ندارد ؟ و چه ندارد آن که تو را دارد ؟
برگرفته از دعای پر فیض عرفه